Η πεδιάδα της Τρίπολης είχε μήκος είκοσι ιταλικά μίλια και πλάτος πέντε. Η ύπαιθρος της Τεγέας ήταν εύφορη και καλλιεργημένη, ενώ της Παλαιόπολης (Μαντίνεια) έμενε ακαλλιέργητη. Το υπόλοιπο διαμέρισμα ήταν κατάσπαρτο από ψηλά βουνά, με εξαίρεση τις μικρές πεδιάδες του Λεβιδίου, του Μπεζενίκου (Βλαχέρνα) και του Δάρα. (Η επαρχία) στο παρελθόν υποβάλλονταν σε πολλούς ειδικούς φόρους (aggravii), καθώς η πόλη τους αποτελούσε ταξιδιωτικό σταθμό για τους κρατικούς υπαλλήλους.
Δημοσιεύεται στο Σπ. Π. Λάμπρος, «Τα Αρχεία της Βενετίας και η περί Πελοποννήσου έκθεσις του Μαρίνου Μικιέλ», Ιστορικά Μελετήματα, Αθήνα, 1884, 173-220.