Τ’ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΑΦΙΔΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

Τις ήλπιζεν ότι η αχρηματία η μαστίσασα τους σταφιδοκτήμονας ήθελεν επιδράσει σχεδόν ολεθρίως και επί της ημετέρας επαρχίας! Και όμως από τούδε αισθανόμεθα τα θλιβερά της αζητησίας του προϊόντος τούτου αποτελέσματα· ως γράφουσιν οι μεταβάντες εις Αχαϊοήλιδα και Μεσσηνίαν προς καλλιέργειαν, συμπολίται μας, ουδεμία σχεδόν καλλιέργεια ήρχισεν, ούτε εργάται ζητούνται, οι δε προσλαμβανόμενοι ως τοιούτοι λαμβάνουσι δύο δραχμάς καθ’ εκάστην άνευ άλλης συνήθους επιχορηγήσεως. Τούτου ένεκεν οι πλείστοι των εργατών εκ Μαντινείας και Κυνουρίας οίτινες εκόμιζον περί το ήμισυ εκατομμύριον δραχμών θα μείνωσιν αργοί και ο τόπος θα στερηθή το κολοσσιαίον τούτο ποσόν.

Εφημερίς Τεγέα, Έτος Γ΄, αρ.1, 30/1/1894.

ΑΙ ΕΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΙΣ

Προ πολλού εσκεπτόμεθα να πραγματευθώμε, το ζήτημα της μεταναστεύσεως των συμπολιτών ημών, όπερ απειλεί να ερημώση –δια τινα χρόνον– την Τεγέαν ιδία. Εσκοπούμεν δε να εκθέσωμεν τους λόγους τους προκαλούντας την αθρόαν μετανάστευσιν και να συμβουλεύσωμεν τα δέοντα, όπως καρπωθώμεν των αγαθών της εν τω Νέω Κόσμω δράσεως των συμπολιτών μας. Αλλά καίτοι εποθούμεν να επιληφθώμεν του τοιούτου θέματος, ομολογούμεν, ότι ησθανόμεθα ενδοιασμόν τινά μήπως εκ της υπερμέτρου αισιοδοξίας ημών γίνωμεν αίτιοι ζημίας εις την πατρίδα μας.

Εφημερίς Τεγέα, Έτος Γ΄, Αρ.12, 13/4/1894.

ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΟΝΤΑΣ

Τη αξιοτίμω διευθύνσει «Τεγέας».

Εγκατασταθείς προ τινος ενταύθα, καθήκον μου εθεώρησα ίνα εξετάσω και τα των ομογενών μας, όσοι, διερχόμενοι εντεύθεν, μεταβαίνουσιν εις Αμερικήν. Ηναγκάσθην δε να εξετάσω τα αφορώντα τους συμπατριώτας μας, διότι πολλοί συνδημόται μας Τεγεάται, Λακεδαιμόνιοι, Κυνουριείς και άλλοι Αρκάδες και Πελοποννήσιοι, περιελθόντες εις απόγνωσιν ένεκα της απληστίας και πλεονεξίας τινών ενταύθα λεγομένων Ελλήνων μοι εζήτησαν την συνδρομήν μου.

Τα παθήματα, ή μάλλον τα μαρτύρια των συμπατριωτών μας, αρχόμενα ιδίως από ενταύθα, εισί πολλά και ποικίλα, και πολλήν ύλην ηδύναντο να δώσωσιν ημίν προς στιγματισμόν των πλεονεκτούντων, αλλ’ αποφεύγω να καταχρασθώ των στηλών της μικράς μας «Τεγέας». Αρκεί να είπω υμίν, ότι όσοι άπειροι πέσωσιν εις χείρας των τοιούτων, πληρώνουσι διπλασίους ναύλους και ταξειδεύουν επί 16 όλας ημέρας εν τω ωκεανώ πολυειδώς ταλαιπωρούμενοι, μη έχοντες δε τ’ αναγκαία χρήματα προς εγκατάστασιν, αποπέμπονται υπό της Αμερικανικής κυβερνήσεως.

Προς πρόληψιν λοιπόν του κακού τούτου, παρακαλώ να επιστήσητε την προσοχήν των συμπατριωτών μας όπως, αφού οικονομήσουν τα μέχρις Μασσαλίας έξοδα, να έχωσιν εις το θυλάκιόν των κατά την ημέραν της αφίξεως των ενταύθα τουλάχιστον 300-350 χρυσά φράγκα. Εκ τούτων θα πληρώσωσι ναύλον εις την λαμπράν ατμοπλοΐαν Trasatlantique 133,70 και θα ταξιδεύσωσιν εξαίσια αναχωρούντες εις Νέαν Υόρκην μέσον Χάβρης. Η εταιρία αύτη διατηρεί εβδομαδιαίαν συγκοινωνίαν μεταξύ Χάβρης και Ν. Υόρκης, αναχωρούσι δε τα ατμόπλοια αυτής κατά Σάββατον και φθάνουσιν εκεί μετά οκτώ ημέρας.

Εκ των χρημάτων τούτων τα οποία θα έχη ο μετανάστης, θα διατηρήση 150 φρ. ίνα επιδείξη εις την αμερικανικήν κυβέρνησιν, δια των λοιπών δε θα ταξειδεύση μέχρι Χάβρης και να συντηρηθή μέχρι Ν. Υόρκης.
Καλόν είναι να μη μεταναστεύωσιν οι συμπατριώταί μας, διότι μόλις 10 επί τοις εκατόν επιτυγχάνουσιν. Αλλ’ αφού γίνεται η μετανάστευσις, καλόν είναι να οδηγώνται, όπως μη υποφέρωσι μαρτύρια. Προς τούτο λοιπόν παρακαλώ υμάς ίνα δημοσιεύσητε την παρούσαν μου εις την θέσιν του κυρίου άρθρου, παρακαλώ δε να μοι πέμπητε την αγαπητήν «Τεγέαν», όπως μανθάνω τα της πατρίδος μας.

Εν Μασσαλία τη 1)13 Ιουλίου 1895.
Ο φίλος σας
Ιωάννης Κρίγκας.

Εφημερίς Τεγέα, Έτος Δ΄ Αρ. 26, 29/7/1895.