Η Τριπολιτσά, πρωτεύουσα του Μοριά, είναι χτισμένη στους πρόποδες του βουνού Τρίκορφα, του αρχαίου Μαινάλου, στην πεδιάδα της Μαντίνειας, λεκανοπέδιο έκτασης πέντε με έξι λευγών, στο οποίο φτάνει κανείς μόνο μέσα από πολύ δύσβατα δερβένια. Αυτή η πόλη ήταν για καιρό ατείχιστη, έχοντας μόνο ως άμυνα ένα μικρό φρούριο, πάνω σε ένα ύψωμα που δεσπόζει στην πόλη. Ένας από τους πασάδες, κουρασμένος από τις επιδρομές των κλεφτών, την περιέβαλε με τείχη και πολεμίστρες, τα οποία είχαν δεκαπέντε με είκοσι πόδια ύψος και ήταν πλαισιωμένα, ανά αποστάσεις, με πύργους, κάποιοι από τους οποίους διέθεταν κανόνια. Μπροστά σε τόσο αδύναμα αμυντικά μέσα βρίσκονταν σταματημένοι οι Έλληνες εδώ και πέντε μήνες. Ωστόσο τους έλειπαν σχεδόν τα πάντα και είχαν να κάνουν με μια πολυάριθμη φρουρά υπό τις διαταγές του γενναίου κεχαγιάμπεη.

Ο Χουρσίτ, βεζίρης του Μοριά, είχε περάσει στην Ήπειρο, για να κατευνάσει τη δυσαρέσκεια του στρατού που πολιορκούσε το γερο-Αλή στα Ιωάννινα. Στο άκουσμα της είδησης των αναταραχών που απειλούσαν τη διοίκησή του, απέστειλε βιαστικά τον κεχαγιάμπεη με όσα στρατεύματα μπόρεσε να διαθέσει. Αυτό, αφού κατέστρεψε το Άργος, έκαψε και αιματοκύλισε τα πάντα και απώθησε στα βουνά τους Έλληνες πολιορκητές της Τριπολιτσάς. Εκείνοι κατέλαβαν αμέσως τα δερβένια και οι επιτυχίες του Τούρκου στρατηγού οδήγησαν τελικά στην ήττα του. Μετά από πολλές προσπάθειες, που του απέφεραν μόνο κάποια τρόφιμα, αλλά του κόστισαν πολλούς στρατιώτες, δεν του έμενε άλλη απόφαση παρά να κλειστεί στην Τριπολιτσά, περιμένοντας εξωτερική βοήθεια. Έτσι, δώδεκα χιλιάδες άνδρες βρέθηκαν πολιορκημένοι από τέσσερεις με πέντε χιλιάδες και υπέκυψαν σιγά σιγά, σχεδόν χωρίς μάχη.

Απομνημονεύματα του Συνταγματάρχη Voutier από τον πόλεμο των Ελλήνων, μετάφραση Ειρήνη Τζουρά, επιμέλεια Παναγιώτα Παναρίτη, Φιλελληνική Σειρά αρ. 2, Αθήνα, Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος, 2019, σ. 56-57.

Τίτλος πρωτοτύπου: Olivier Voutier, Mémoires du colonel Voutier sur la guerre actuelle des Grecs, Παρίσι, Bossange Freres, 1823.