H πόλη της Τριπολιτσάς περιελάμβανε περίπου 40.000 κατοίκους, Εβραίους και Έλληνες. Όλες οι τουρκικές οικογένειες γύρω από αυτήν την πόλη, από οκτώ έως δέκα λεύγες τριγύρω, είχαν επίσης καταφύγει εκεί με τις πρώτες κραυγές ελευθερίας που ξεστόμισαν οι Έλληνες. Το ίδιο περίπου είχε πραγματοποιηθεί στην Κόρινθο, στο Ναύπλιο, στην Πάτρα, στη Μεθώνη, την Κορώνη, στο Ναυαρίνο κλπ. Ήταν μεγάλη ατυχία για τον τουρκικό πληθυσμό και ακόμη και για τους Έλληνες, γιατί αν οι Τούρκοι, αντί να αποσυρθούν τόσο βιαστικά στα οχυρά, είχαν, αντίθετα, κρατηθεί στις πόλεις και τα χωριά που κατοικούσαν, είναι βέβαιο ότι η εξέγερση θα είχε αποτυχεί από μόνη της, λόγω της καταστροφής του στρατιωτικού σώματος του πρίγκιπα Αλέξανδρου Υψηλάντη στη Μολδαβία, καταστροφή που είχε σκορπίσει τον τρόμο στους πληθυσμούς της Πελοποννήσου.

Η Τριπολιτσά περιβαλλόταν από ένα κακοχτισμένο τείχος τριών στρώσεων, ύψους από δώδεκα έως δεκαπέντε πόδια, εν μέρει ερειπωμένο και χωρίς τάφρους. Ορισμένοι πύργοι ήταν οπλισμένοι με κανόνια σε κακούς κιλλίβαντες και αυτά μαζί με τα πενιχρά μέσα άμυνας που αυτός ο δυστυχής μουσουλμανικός πληθυσμός διέθετε, ήταν η αντίσταση κατά τη διάρκεια της επτά μηνών πολιορκίας 20.000 Ελλήνων!

Mémoires Du Commandant Persat, 1806 à 1844, Publiés avec une Introduction et des notes par Gustave Schlumberger, Παρίσι, Librairie Plon, 1910, σ. 82. Μετάφραση Μιχάλης Φέστας.